Saxofoon

De saxofoon werd in 1840 uitgevonden door de Belgische bouwer Adolphe Sax (geboren te Dinant in 1814). Hij speelde in zijn tijd een héél belangrijke rol bij het ontwikkelen van blaasinstrumenten, zowel houtblazers als koperblazers want ook de saxhoornfamilie is door hem grotendeels verder ontwikkeld.

Bouw en kenmerken

De saxofoon is in feite een bastaardvorm van de klarinet en de hobo. Het mondstuk met het enkel riet en de mechaniek doen denken aan de klarinet, de boring is conisch als bij de hobo. Door deze kenmerken behoren de saxen tot de houtblazers, alhoewel het instrumentlichaam uit een metaallegering is gemaakt.
De voornaamste saxen zijn (Adolphe Sax vond er maar liefst 14 geperfectioneerde uit waarvan er nog gemaakt worden): de sopraansax in Si b (Bb), de altsax in Mi b (Eb), de tenorsax in Si b (Bb), de baritonsax in Mi b (Eb) en de bassax in Si b (Bb).